Hoe sla je een mal figuur via Twitter? Deel 1

Gisterenavond met 2 vrienden afgesproken om de release van het derde album van Steak Number Eight bij te wonen in de Balzaal van de Vooruit.
Traditiegetrouw is het onder vrienden not done om met een shirt van de band waarnaar je gaat zien te verschijnen.
Ik dus voor de gelegenheid nog eens mijn pinky DAFP shirt aangetrokken:

Voor wie Drums Are For Parades #DAFP niet kent, een voorsmaakje :

Alle overtollige winterkledij effe kwijtspelen in de vestiare en dan nog vlug een gauloise gaan nuttigen in de afgesloten rookruimte vlakbij de Balzaal. Geraak ik toch wel meteen verzeild vlak naast de zanger van DAFP! … , zijn blik tuurt naar mijn shirt en ik een beetje onwennig een vriendelijke ‘Yow’…

Social Media gewijs moet ik dit even twitteren natuurlijk:

Na de Support Act geraak ik weer verzeild in een opnieuw overvolle rokersruimte, en als die zo wat leegloopt heb ik het gevoel dat het roos konijn op mijn buik veel aandacht krijgt.
De zanger van DAFP heeft ondertussen het gezelschap gekregen van een tweede bandlid en Luk De Vos.
Soit… Pintje halen en een beetje meer naar voren voor het echte werk.

Steak Number Eight was Godverdoeme Goe by the way

Na het concert nog wat napraten in de rokersruimte, wanneer die leegloopt kan ik mij opnieuw niet ontdoen van het gevoel bekeken te worden… Ik blijf traditiegetrouw als laatste hangen tot plots mijn blik valt op een flatscreen.
De concertgegevens van vanavond worden gevolgd door … jawel een twitterwall …
En aangezien er blijkbaar niet veel tweeps actief waren geweest of de @vooruit niet in hun tweets hadden gementionned verscheen daar om de paar seconden mijn tweet …

Hoe sla je een mal figuur via Twitter? Deel 1 was een feit

Advertentie

De handen uit de mouwen

Enige weken geleden beslisten mijn vriendin en ik op Kerstavond iets voor het goede doel te doen en de handen uit de mouwen te steken.
Al snel bleek dit evident, veel organisatie zijn niet bereid om met éénmalige vrijwilligers te werken. Wat ook niet volledig onbegrijpelijk is natuurlijk. Voor ons maakte het niet zoveel uit, het mocht iets met mensen of met dieren zijn, daklozen, thuislozen, … Ze bestaan immers in beide werelden.
Omdat we tot voor enkele maanden 2 konijntjes als huisgenoot hadden, kwamen we al vlug bij een opvang voor konijntjes terecht.
Wolfie (overleed als eerste, hij werd 8 jaar) en Vosje (overleed enkele maanden later op 11-jarige leeftijd)
Beiden komen zelf uit een asiel in Nederland waar we ze samen 7 jaar geleden gingen halen.

Mijn vriendin nam contact op met Eveline van het Knabbelthuisje, een opvang voor konijnen -en knaagdieren te Beveren.
Het duurde even eer er reactie kwam, maar in de ochtend van Kerstavond kon ze wel 2 helpende handen gebruiken. Dus gingen we 3 uur lang de hokken uitmesten, voorzien van verse bodembedekking, vers hooi en korrels voor ongeveer 50 konijnen, een kudde gerbils, …
Daarna werd er een ongelooflijk grote hoeveelheid wortels, kool, bloemkool in stukken gesneden en in porties verdeeld over de konijntjes. Ongelooflijk veel respect voor Eveline die als 18-jarige 2 jaar geleden deze opvang startte in de tuin van haar ouders. De eerste in België.

Ondertussen is het een opvang voor konijnen, cavia’s, chinchilla’s, hamsters en gerbils. Eveline stopt er massa’s tijd en eigen geld in. Supersjiek vind ik dat. Tegen 13u na ongeveer 4 uur vertoefd te hebben in de opvang gingen we met een tevreden gevoel naar huis. Echt, ik kan het alleen maar aanraden!

Dan terug van Beveren naar Gent, mocht het niet zo ver van onze thuishaven zijn, we zouden vrijwilligerswerk op vaste basis overwegen!

Tegen 15u waren we opgefrist en keken we uit naar het tweede deel van deze dag, een viergangen menu in Avalon.

Créme caramel/ mandarijn & chocolade/ gemberkrokantje

Vroeger, tot vorig jaar doden we 12 veschillende soorten vis en schepdieren voor 1 feestmaal, allé ja, ze werden voor ons gedood of we aten ze levend op. Dit jaar wouden we het eens anders aan pakken. We zijn flexitariërs, als we thuis vlees klaarmaken is dit steeds uit de biowinkel en niet meer dan 100g per persoon.

Zal dit de wereld beter maken? Nee
Zullen er daarom minder dieren gruwelijk naar het slachthuis worden gebracht en omgebracht? Nee
Haalt het überhaupt iets uit? Misschien
Ben ik naief? Ja

Maar een beetje naïviteit is nodig om te overleven in deze harde wereld, toch beter dan uw hoofd in zand steken en niets doen.
Ik hoop vooral door dit op Kerstavond te doen, andere mensen er toe aan te zetten ook even stil te staan bij wat ze eten of hoe er met huisdieren wordt omgegaan. En misschien zijn die amper 2 leeggebleven tafels in Avalon volgend jaar bezet en kan Eveline volgend jaar het aantal kandidaat vrijwilligers in haar opvang niet meer overzien. Of zullen er meer mensen bewuster vlees eten en aankopen. En op hun beurt daar anderen over aan spreken.

De overheid heeft hierin ook zijn verantwoordelijk maar het zou onnozel zijn daar je hoop op te vestigen. We hebben goeie wetten maar er is geen enkele vorm van controle. Er is ook geen enkele politieke partij die het belangrijk genoeg vind om het in hun programma of in een bestuursovereenkomst op te nemen.
Engeland blijft met hun dierenpolitie een voorbeeld voor de EU.

Dus mensen: koop eieren van kippen met vrije uitloop, koop geen blauwvintonijn het is een bedreigde vissoort en zoek zelf eens op wat je eet … Je zal er van versteld staan.

En koop aub geen huisdieren als cadeau! En als je dan toch 300% zeker bent dat persoon/gezin er eentje wil, ga samen eens op zoek in een asiel! En informeer je over de noden van het dier alvorens je het koopt!

Ik ben ook geen heilige maar ik probeer tenminste …
Ik eet ook nog eens graag een oester of nen dikke steak of zelf een Big Bacon in de Quick …

i am still human